Mijn Zuid-Afrika column van deze week gaat over de zomerse hitte. Hij is hier te vinden op de website van de Arnhemse Koerier.
Het is hoogzomer momenteel, dus is het heet in Kaapstad. Zo heet dat ik overdag nauwelijks buiten kom. De zon is zo fel dat ik de warmte door mijn donkere gordijnen heen voel branden. Met de airconditioning aan probeer ik te werken. Ik schrijf met opzet ‘probeer’, want zelfs de kleinste inspanning voelt aan alsof je een marathon aan het lopen bent. Pas na een uur of vijf ‘s middags steekt de wind op, iets wat merkwaardig is voor Kaapstad. Normaalgesproken staat er op zijn minst een briesje in dit gedeelte van Zuid-Afrika, nog normaler is het dat de was van de lijn afwaait. Dankzij de wind wordt het langzaam een beetje leefbaarder buiten. Na zessen zie ik weer wat mensen op straat, veelal wandelaars met een hond of kinderen op skateboards. Na zevenen gaan massaal de sproei installaties aan om het gelige gras weer wat bij te groenen. En pas na achten hebben de ramen en deuren in huis lang genoeg opengestaan om het mogelijk te maken de keuken in te gaan om wat eten te maken. Eens in de zoveel weken regent het, waardoor het een beetje afkoelt. Dat kan er zo heftig aan toegaan dat de straten binnen tien minuten blank staan. Soms regent het een hele nacht en kan de tuin er weer dagen tegenaan. Maar het kan ook zomaar gebeuren dat je de regen ziet aankomen, de was snel binnenhaalt en de bui vervolgens overwaait naar de bergen. En dat betekent dat de verkoeling aan je neus voorbij gaat. Hoogzomer duurt zeker tot eind februari. Ik hoop dus wel dat de Kaapse wind zich wat vaker laat zien, want op deze manier wordt het afzien.
© Carien Touwen