Gisteren is er weer een nieuwe column van mijn hand verschenen in de Arnhemse Koerier. Deze week over prepaid elektriciteit.
Prepaid bellen kent iedereen. Maar prepaid elektriciteit? In Zuid-Afrika is dit de meest gebruikte manier om elektriciteit te betalen. In vrijwel alle nieuwere huizen is een prepaidmeter ingebouwd. Speciaal ingevoerd met het oog op de vele huurders die spontaan verdwijnen en huiseigenaren achterlaten met een hoge rekening. Niks geen automatische vooruitbetaling via de bank, je laadt op als de eenheden bijna op zijn. Dit kan bijvoorbeeld door bij de supermarkt eenheden af te rekenen, want lang niet iedereen in Zuid-Afrika heeft een bankrekening. En geen geld, is geen stroom. Daarnaast betaal je altijd de dagprijs, dus 300 Rand geeft de ene maand 320 eenheden, de volgende maand maar 285.
Ook ons huis is voorzien van een prepaidmeter, waardoor we regelmatig moeten controleren of we nog genoeg units hebben. En dat is wennen! Een aantal keer al was de situatie nijpend en moest er midden in de nacht snel worden opgewaardeerd om de koelkast aan te houden. Gelukkig kan opwaarderen via de (prepaid) mobiel. Maar toen we thuiskwamen na onze eerste vakantie was het huis volledig in duister gehuld. Bij controle bleek de inhoud van de vriezer nog ijskoud; het was gelukkig dus niet lang geleden gebeurd. Stommelend in het donker regelden we nieuwe units zodat het licht weer aan kon. Eigenlijk vonden we het wel grappig, een voorbeeld van hoe anders Afrika was. Maar ook mensen die hier al hun hele leven wonen, hebben er moeite mee. Laatst waren we bij vrienden op de koffie en zaten we opeens in het donker. Lachend zochten ze met een zaklamp een elektriciteitsbonnetje van de supermarkt op en voerden een nieuwe code in op hun meter. Zij hebben naast de zaklamp standaard een stapel nieuwe bonnen liggen, omdat dit hen iedere maand gebeurt. Dat het ons dus pas een keer overkomen is, valt best mee!
© Carien Touwen